Wycieczka do Poznania kl. VIII

W ubiegły piątek 06.10.23 klasa 8 wraz z wychowawcą wybrała się na jednodniową wycieczkę do Poznania.

Tym razem w programie nie zaplanowaliśmy obejrzenia filmu w kinie ale zwiedzanie mniej znanej uczniom dzielnicy Poznania i jednej z jego głównych ulic.

Po dotarciu pociągiem na Dworzec Główny PKP udaliśmy się pieszo ulicą Głogowską w kierunku Parku Wilsona.

Po krótkim spacerze zobaczyliśmy wejście do parku za piękną bramą, a zaraz za nią przywitał nas monumentalny pomnik-popiersie Thomasa Woodrowa Wilsona.

Park Wilsona ( dawniej Kasprzaka) jak możemy przeczytać-tekst za: "Poznań od A do Z pod redakcją Włodzimierza Łęckiego i Piotra Maluśkiewicza, Wydawnictwo Kurpisz S. A., Poznań 1998 to najstarszy poznański park publiczny, znajdujący się między ulicami: Głogowską, Berwińskiego i Matejki. Zajmuje powierzchnię 7,2 ha.

Publiczności został udostępniony w 1902 r., ale prace nad jego urządzaniem trwały do 1904 r. Powstał na gruntach dawnej szkółki drzew i krzewów ozdobnych, założonej przez istniejące od 1834 r. Towarzystwo Upiększania Miasta, wg projektu Hermanna Kubego. Ze względu na bogatą kolekcję rosnących w nim roślin, nazywany był Ogrodem Botanicznym. Park składał się z dwóch części: krajobrazowej i geometrycznej. W części krajobrazowej istniały dwa stawy zasilane przez strumień spływający z wybudowanego tam alpinarium. W 1911 r. teren parku włączono w granice Wystawy Wschodnioniemieckiej Przemysłu, Rzemiosła i Rolnictwa. W jego północnej, geometrycznej części powstała wówczas pierwsza - palmiarnia. W 1926 r. dla uczczenia 150. rocznicy powstania Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej - park nazwano imieniem amerykańskiego prezydenta Thomasa Woodrowa Wilsona (1856-1924) laureata pokojowej Nagrody Nobla, który w 1918 r. opowiedział się za utworzeniem niepodległego państwa polskiego"

W parku zachwycaliśmy się szczególnie fontannami, amfiteatrem oraz ciekawymi rzeźbami. Na jego skraju w oddali widać już było oszklone dachy Palmiarni Poznańskiej.

Jest ona największą w Polsce oraz jedną z największych w Europie. Zachwyt budziły rozmiary egzotycznych roślin-szczególnie palm. Natomiast niespodzianką były akwaria z egzotycznymi rybami czy zółwiami oraz baseny z rybami, które mogliśmy nakarmić specjalną karmą.

Po wyjściu z palmiarni dalej zwiedzaliśmy ulicę Głogowską, piękne kamienice w większości odnowione, budynek Kościoła przy Rynku Łazarskim.

Po skręceniu w ulicę Hetmańską mogliśmy podziwiać graffiti ciągnące się na długości kilkuset metrów wzdłuż torów tramwajowych i pod wiaduktem.

Na zakończenie naszej wycieczki odwiedziliśmy Niewidzialną Ulicę-wystawę, której nie widać ale można ją dotknąć, usłyszeć i powąchać.

Mimo naszych nalegań po jej zwiedzeniu, gdy doświadczyliśmy różnych aspektów bycia niewidomymi nie pozwolono nam jej zobaczyć. Wszystko pozostało w naszej wyobraźni.

Zobaczyliśmy natomiast urządzenia do rozpoznawania kolorów, światła, kostkę Rubika, warcaby i inne gry planszowe dla niewidomych. Również "głośną piłkę"

Zajęcia prowadzili opiekunowie słabowidzący, którzy opowiadali o swoich doświadczeniach funkcjonowania na co dzień z niepełnosprawnością wzrokową.

Nieco oszołomieni tymi doświadczeniami, trochę orzeźwieni lekkim deszczem udaliśmy się na dworzec ,a później w drogę powrotną do domu.

FOTORELACJA

Data dodania: 2023-10-18 09:02:45

Data edycji: 2023-10-18 09:04:30

Ilość wyświetleń: 367